هنگامی كه شما ناخواسته به رفتار بد کودکان خود پاداش می دهيد، اين رفتـار بد آنها تقويت شده و به احتمال زیاد در آينده دوباره تكرار ميشود.

برخی مواقع، والـدين ناخواسته  به رفتار بد کودکان خود پاداش میدهند. این مسئله  باعث بروز مشكلات آينـده بـرای والدین و نیز برای خود كودكان ميشود. این موضوع يكی از رايج تـرين اشـتباهات در تربيت کودک است كه والدين مرتكب آن میشوند. 

 

ممكن است كودك شما ياد گرفته باشد كه با غرزدن،گريه كردن و ابراز ناراحتی هيجانی   در زمانی كه به او گفتـه مـيشـود زمان خوابش فرارسيده است،    رفتن بـه رختخـواب را   به تاخير بياندازد. آيـا هيچگـاه پـس از اينكـه غـر زدنها و گريه های او غير قابل تحمل شده است، در مقابل او تسليم شده و بـه او اجازه داده ايد، بيشتر بيدار بماند؟ اگر شما در اين موارد تسـليم شـده ايـد، شـما ناخواسته به او برای گريه کردن و ابراز ناراحتی هیجانی، پاداش داده ايد. در نتیجه این رفتار بد کودکمان به احتمال فراوان در آينده نيز تكرار خواهد شد. در واقع در این حالت ما  ناخواسته به رفتار بد کودکان پاداش می دهیم.

 

كودك لجباز، يک مثال ديگر در اين مورد است كه  چطور ناخواسته به رفتار بد کودکمان پاداش می دهیم  و باعث تبديل آن رفتار به يک مشكل جدی می شویم. مشاهده گريه كردن و قشقرق بـه راه انـداختن يـك كـودك موجب آشفتگی و ناراحتی اسـت. والـدين و ديگـر اطرافيـان بـه منظـور متوقف ساختن گريه و سر و صدای کودک، در نهايت مقابل او تسليم ميشوند. بنابراين، كودك لجباز ياد میگيرد با ايجاد استرس هيجـانی و نـاراحتی برای دیگران، آنها را در مقابل مطالبات خود تسليم نمايد.    

يك كودك يك دنده و لجباز ممكن است قدرت و كنترل قابل ملاحظه ای بر روی والدين خود و ديگران بدست بياورد. او ممكن است برای به كرسی نشاندن حرف خود، كلافه كردن و غر زدن مداوم، فرياد كشيدن، گريه كردن يا حملات فيزيكی به والدين و همسـالان خـود را یاد بگیرد و تنهـا زمـانی کـه ديگـران خواسته هايش را برآورده سازند، آرام گرفته و از وارد آوردن استرس و نـاراحتی بـر  آنها دست بكشد. اما شـما ميتوانيد با آگاهی از این موضوع و عدم پاداش بی موقع و ناخواسته به رفتار اشتباه کودکان، مانع از گسترش رفتار بد آنها شوید.

 

بر اساس کتاب SOS کمک برای والدین